Επιστροφή στις Ρίζες: Ένα Γαστρονομικό Ταξίδι μέσα στην Ελληνική Παράδοση
Από τον Αλέξανδρο Πατρινό – Έλληνα Executive Chef
Όταν μπαίνω στην κουζίνα μου κάθε πρωί, τα πρώτα αρώματα που αναζητώ δεν προέρχονται από τις ανοξείδωτες κατσαρόλες ή τα φρεσκοακονισμένα μαχαίρια — είναι η μυρωδιά της παιδικής μου ηλικίας. Είναι η κουζίνα της γιαγιάς μου σε ένα μικρό ελληνικό χωριό, όπου ο αέρας ήταν γεμάτος ρίγανη, θυμάρι και ελαιόλαδο ζεσταμένο από τον ήλιο.
Η ελληνική κουζίνα είναι κάτι περισσότερο από συνταγές· είναι ένας καμβάς αναμνήσεων, οικογένειας και παράδοσης. Οι ρίζες μας εκτείνονται χιλιάδες χρόνια πίσω, στους ψαράδες που γνώριζαν τα ρεύματα καλύτερα από το ρολόι, στους βοσκούς που μέτραγαν τις εποχές από τον πλούτο του γάλακτος, στους αγρότες που είχαν στις παλάμες τους την ιστορία της γης.
Σήμερα, ως executive chef, βρίσκομαι να επιστρέφω σε αυτές τις ρίζες — όχι μόνο από νοσταλγία, αλλά επειδή κρατούν την ψυχή αυτού που κάνει το φαγητό σημαντικό. Σε κάθε πιάτο που δημιουργώ, στοχεύω να διατηρήσω την απλότητα και την ειλικρίνεια της γαστρονομικής μας κληρονομιάς:
- Ελαιόλαδο από ελαιώνες όπου τα δέντρα στέκονται για αιώνες.
- Φέτα σε άλμη τέλεια ωριμασμένη, όπως γίνεται για γενιές ολόκληρες.
- Άγρια μυρωδικά συλλεγμένα από τα βουνά.
- Φρέσκο ψάρι από τα νερά του Αιγαίου.
Στις σύγχρονες κουζίνες, είναι εύκολο να χαθούμε στον θόρυβο των τάσεων και καινοτομιών. Αλλά το ελληνικό τραπέζι μας θυμίζει: η αληθινή γεύση προέρχεται από το σεβασμό — για το υλικό, για τη γη και για τους ανθρώπους που μεταδίδουν την τέχνη τους μέσα στον χρόνο.
Κάθε φορά που σερβίρω ένα πιάτο μουσακά στρωμένο με βελούδινη μελιτζάνα, ή χταπόδι στη σχάρα με λεμόνι και λάδι, λέω μια αρχαία ιστορία με σύγχρονη γλώσσα. Είναι ο τρόπος μου να τιμήσω τις ρίζες που με θρέφουν και να προσκαλέσω άλλους να γευτούν την ιστορία που με διαμόρφωσε.
Γιατί το φαγητό, όπως και η ζωή, είναι καλύτερο όταν θυμάται από πού προέρχεται.
